Πάντα ο λαός πληρώνει το τίμημα

Ο Νόαμ Τσόμσκι σε τηλεοπτική του συνέντευξη αναλύει το Αμερικανικό μοντέλο διακυβέρνησης και το προπαγανδιστικό ρόλο των ΜΜΕ. Το ίδιο μοντέλο εφαρμόζεται και στην Ελλάδα με ποιο ακραίο τρόπο.

Οι σημαντικές αποφάσεις για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, όπως αποφάσεις για τις επενδύσεις, την παραγωγή και τη διακίνηση των προϊόντων, βρίσκονται στα χέρια ενός αρκετά συγκεντρωτικού δικτύου που αποτελείται από εταιρείες, επιχειρήσεις και επενδυτικούς οίκους. Αυτές στελεχώνουν τις διευθυντικές θέσεις στην κυβέρνηση, κατέχουν τα ΜΜΕ και λαμβάνουν τις αποφάσεις. Επίσης έχουν κυρίαρχο ρόλο στον τρόπο που κυλάει η ζωή, σε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, μέσω του οικονομικού συστήματος, στην ουσία κυριαρχούν (Αγορές).

Ο έλεγχος των πηγών και η ανάγκη να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους περιορίζει σημαντικά το πολιτικό και ιδεολογικό σύστημα.

Η προπαγάνδα έχει δύο στόχους: ο ένας ....

....είναι αυτός που αποκαλείται πολιτική τάξη και αντιπροσωπεύει περίπου το 20% του πληθυσμού. Η συναίνεσή τους είναι ζωτική για τα συμφέροντά τους, είναι η ομάδα που πρέπει να καθοδηγείται σθεναρά.

Ο άλλος στόχος είναι το 80% του πληθυσμού, που ο βασικός του ρόλος είναι ν' ακολουθεί τις εντολές, να μη σκέφτεται, να μη δίνει σημασία σε τίποτα και είναι αυτοί που πληρώνουν το τίμημα.

Τα ΜΜΕ καθορίζουν την ημερήσια διάταξη, φιλτράρουν τις πληροφορίες, αποτρέπουν το διάλογο, καθορίζουν, επιλέγουν, διαμορφώνουν, ελέγχουν και περιορίζουν, έτσι ώστε να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των κυρίαρχων προνομιούχων ομάδων της κοινωνίας.

Σύμφωνα με το μοντέλο προπαγάνδας, τόσο η φιλελεύθερη, όσο και η συντηρητική πτέρυγα των ΜΜΕ εμπίπτουν στο ίδιο πλαίσιο συλλογισμού. Ουσιαστικά για να λειτουργεί καλά το σύστημα πρέπει να έχει ένα φιλελεύθερο πόλο ή να φαίνεται ότι έχει. Γιατί αν φαίνεται ότι υπάρχει ένας φιλελεύθερος πόλος αυτό θα κατευθύνει τη σκέψη πιο αποτελεσματικά.

Όταν δεν μπορείς να ελέγξεις τους ανθρώπους με τη βία, καταφεύγεις στην προπαγάνδα.

Γούντροου Γουίλσον διατέλεσε πρόεδρος των ΗΠΑ: <<αφεντικά της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι οι κεφαλαιοκράτες και οι βιομήχανοι της χώρας>>.

Τζον Ντιούι κοινωνικός φιλόσοφος:<<πολιτική είναι η σκιά που ρίχνουν στην κοινωνία τα μεγάλα συμφέροντα>>.

Στην Ελλάδα λέμε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα. Στη δημοκρατία η εξουσία υπηρετεί το λαό, εδώ όμως δε φαίνεται κάτι τέτοιο. Αυτό το συμπεραίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, που γίνονται κατά καιρούς. Όταν ρωτάνε το λαό με ποιους τομείς πρέπει ν'ασχοληθεί περισσότερο η κυβέρνηση; Το σύνολο του λαού απαντάει: με την κοινωνική ασφάλιση, την παιδεία, την υγεία, το κράτος να είναι ανθρώπινο κ.α, όχι μόνο δε γίνεται τίποτα γι' αυτά, αλλά τα ρίχνουν και στη φωτιά. Συνεπώς δεν έχουμε δημοκρατία.

Τώρα αν πω ότι τα πρόσωπα που υπηρετούν την πολιτική, τη δικαιοσύνη και το συνδικαλισμό είναι <<Μαριονέτες της Ελίτ>> θα μου πείτε πως δεν είναι έτσι. Πώς δεν είναι έτσι;

Αν κάποιοι πολιτικοί είναι καθαροί, πρέπει να βγουν και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, λέγοντας ότι πρέπει να ξεχωρίσουμε τα <<ξερά από τα χλωρά>>. Όσο δεν το κάνουν αυτό, δικαιολογημένα ο λαός τους αποκαλεί όλους κλέφτες.

Κατά καιρούς κάποιες εφημερίδες βγάζουν έγγραφα που καίνε κάποιους πολιτικούς. Οι άνθρωποι της δικαιοσύνης πρέπει να βγουν και να πουν στον ελληνικό λαό, αν αυτά είναι φούμαρα ή αξιοποιήσιμα. Και όχι να κάνουν μια ξερή δήλωση ότι η δικαιοσύνη δε χαλιναγωγείται. Να ξεφύγουμε έτσι από τις εξεταστικές επιτροπές, τη μεγαλύτερη παρωδία του αιώνα.

Οι συνδικαλιστές, απλά αντιμετωπίζουν την υπάρχουσα κατάσταση πιο χαλαρά απ' ότι την αντιμετώπιζαν πριν το <<τσουνάμι>> των οδυνηρών αλλαγών.

Η μάζα πρέπει να αναδιοργανωθεί, με την Α.Δ.Ε.Δ.Υ, τη ΓΣΕΕ και το Π.Α.ΜΕ δεν πρόκειται ν' ανοίξει μύτη.