Αυτά που μας πάνε μπροστά είναι τα όνειρα, κι αυτά που μας γυρίζουν πίσω οι αναμνήσεις...
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ & ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Κυριακή 31 Μαρτίου 2013
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο Στ' ανοιχτά του πέλαγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.... Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Τρίτη 26 Μαρτίου 2013
Ο φίλος μας ο Αντώνης....
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος γιος του
Κώστα και της Κατερίνας και αδερφός της Ευδοξίας γεννήθηκε στη
Σωτήρα Τρικάλων στις 24-5-1963. Εργάστηκε στα κτήματα του πατέρα του και της μητέρας
του, δυο πολύ καλών και εργατικών κατά γενική ομολογία ανθρώπων.
Προσπάθησε να ξεφύγει από τις αγροτικές εργασίες και ξενιτεύτηκε στη Γερμανία όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια. Επιστρέφοντας στην πατρίδα ήδη παντρεμένος και με δύο όμορφα κορίτσια την Κατερίνα και Σαμπρίνα, εργάστηκε σε διάφορους τομείς, πάντα ψάχνοντας για ένα καλύτερο μέλλον όντας ανήσυχος άνθρωπος.
Προσπάθησε να ξεφύγει από τις αγροτικές εργασίες και ξενιτεύτηκε στη Γερμανία όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια. Επιστρέφοντας στην πατρίδα ήδη παντρεμένος και με δύο όμορφα κορίτσια την Κατερίνα και Σαμπρίνα, εργάστηκε σε διάφορους τομείς, πάντα ψάχνοντας για ένα καλύτερο μέλλον όντας ανήσυχος άνθρωπος.
Χτυπήθηκε όμως από τη μοίρα χάνοντας
σε μικρό χρονικό διάστημα νωρίς τους γονείς του.
Άνθρωπος απλός, της παρέας, του άρεσε η
διασκέδαση, φίλος με όλο τον κόσμο, πολύ καλός με όλους αλλά όχι με
τον εαυτό του.
Για εμάς ήταν φίλος. Ένας φίλος που δεν
άντεξε τα χτυπήματα της ζωής και χάθηκε απρόσμενα στις 24-3-2013, ετών 50.
Θα τον θυμόμαστε πάντα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)