Οι παλιές ονομασίες των χωριών προέρχονται κυρίως, από
ξένες λέξεις (τούρκικες, σλάβικες, αρβανίτικες κ.α), από τη γεωγραφική
τοποθεσία και από κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής.
Όπως:
Πόρτα: Είναι το πέρασμα από τα πεδινά των Τρικάλων στα
ορεινά.
Ασπρόβαλτος:
Πήρε το όνομα από τον βάλτο της περιοχής.
Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και την
απελευθέρωση της υπόλοιπης Ελλάδας, το κράτος ξεκίνησε τις διαδικασίες για ν’
αλλάξει τα ονόματα των χωριών που δόθηκαν από τους κατακτητές. Μέχρι εδώ, ουδέν
μεμπτό.
Αλλά από την
πολλή σκέψη και συζήτηση θεώρησαν ότι, το τάδε όνομα δεν προφέρεται εύκολα, το
δείνα δεν έχει καλή ακουστική και αποφάσισαν ν’ αλλάξουν τα ιστορικά ονόματα,
σχεδόν όλων των χωριών της Ελλάδας, με τραγελαφικά αποτελέσματα. Κάθε νομός
έχει από ένα Κεφαλόβρυσο, ένα Μεγαλοχώρι, ένα Καλοχώρι και ούτω καθεξής.
Όπως ήταν
φυσικό οι κάτοικοι και οι κοινοτάρχες αντέδρασαν, γιατί δεν ήθελαν να
καταργήσουν τα ιστορικά ονόματα των χωριών τους που προήλθαν από τη λαλιά των
προγόνων τους. Το κράτος για να κάμψει τις αντιδράσεις τους έβγαλε διάταγμα λέγοντας
ότι θα επιβληθούν διοικητικές κυρώσεις, αν δεν συμμορφώνονταν με την εντολή .
Βέβαια, οι κάτοικοι προς τιμήν τους, χρησιμοποιούν ακόμα
και σήμερα τις παλιές ιστορικές ονομασίες που μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά,
διότι οι <<ρίζες>> δεν ξεχνιούνται και ούτε ξεριζώνονται εύκολα.
